Terwijl Collin duizenden kilometers van Nederland verwijderd vecht voor vrede in Europa, wacht Annabelle ongeduldig af tot hij weer thuiskomt. Intussen schrijft ze hem, elke dag, maar haar brieven komen nooit aan. Ze weet niet eens of hij nog leeft. Terwijl de kerst nadert en de sfeer in de oorlog steeds grimmiger wordt, ontvangt Collin plotseling brieven van Annabelle. En zij ontvangt op magische wijze zijn antwoorden. Zullen ze elkaar ooit nog terugzien? Of zal de gruwelijke oorlog zijn leven eerder nemen?
Sfeer
Wauw, wat een prachtig, emotioneel verhaal! De beklemmende sfeer van het leger aan de ene kant en het knagende, onwetende gevoel aan de andere kant maakte dit verhaal aangrijpend. Het klauwde zich bij mij een weg naar binnen en nestelde zich onder mijn huid. Ik las het in een ademtocht uit.
Personages
Annabelle is een lieve, hoopvolle en trouwe jongedame, die redelijk stabiel blijft gedurende het verhaal. Collin groeit echter gedurende het verhaal uit van een volgzame jongen tot een man waar anderen op kunnen bouwen. Zijn ontwikkeling voelde realistisch, ondanks de korte lengte van het verhaal. Knap gedaan door de auteur.
Emotioneel!
In andere recensies had ik al gelezen dat menig lezer een traantje weg moest pinken bij dit verhaal. Toen ik bijna door het verhaal heen was en ik nog steeds geen tranen had gevoeld, verwachtte ik niet dat ze nog zouden komen. Maar toen las ik het einde en voelde ik ze ineens toch. Wauw. Prachtig verhaal, dat me diep wist te ontroeren. Een van mijn favorieten van de bundel!
Illustratie
De illustratie is natuurlijk niet gemaakt door Debora, maar door Emmy van Ruijven van Zon en Maan. Op de illustratie zien we een sneeuwpop met een wortel als neus en een sjaal om zijn nek. Op het eerste oog zou je kunnen denken dat hij gewoon een muts draagt, maar na het lezen van dit verhaal zie je meteen dat het een baret is. In de tak die door moet gaan voor een arm met een hand houdt de sneeuwpop een envelop vast. De sneeuwpop speelt een belangrijke rol in het verhaal. Het kleine broertje en zusje van Collin hebben hem samen gemaakt en aangekleed als hun broer. Daardoor heeft Annabelle het gevoel dat ze voor de sneeuwpop moet zorgen, omdat ze op dat moment niet voor de échte Collin kan zorgen. De brief in zijn hand staat natuurlijk symbool voor het contact tussen Collin en Annabelle. Opnieuw een passende illustratie.
Conclusie: Mijn Allerliefste van Debora Elizabeth is een schitterend en emotioneel verhaal dat me diep wist te raken. Het beschrijft de beklemmende sfeer in een leger in oorlog aan de ene kant en het knagende, onwetende gevoel van het wachtende thuisfront aan de andere kant. De magische communicatie tussen de beide hoofdpersonen voelde zo gegund! En zomaar, bij het einde, waren daar ineens tranen. Wauw. Mijn Allerliefste is een van mijn favorieten uit deze bundel!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten